Satır Arası

Veeeee 35.haftaya başladık kızımızla. Öyle hareketli öyle hareketli ki anlatamam. Artık birçok şeye bilinçli tepki veriyor/muş.  Geçen hafta kontrolümüz vardı. Herşey yolundayımış. Kilo da almış kızım. Şubat'ın ikinci haftası belli olacak doğum zamanım. Çok heyecanlıyım. Ve hep dua ediyorum inşallah normal doğum yaparım diye. Çünkü tek isteğim normal doğum.  Hergün yürüyüş yapıyoruz eşimle. Hatta abartıyoruz yürüyüşü, eve döndüğümüzde bir bakıyoruz 3-4 saat yürümüşüz. Muhakkak bi Kadıköy yapıyoruz. :)  Bu hafta aşırı mide yanmalarım başladı. Onun dışında hareketlerim de tek kısıt "çoraplarımı giyemiyorum" çünkü göbüşüm büyüdü ve eğildiğimde midem bulanıyor ve hemen tekme yiyorum kızımdan. :) Gece uykularım düzenli hatta en kaliteli uykumu gebeyken uyuyorum diyebilirim. Akşam belli bir saatten sonra sıvı almıyorum ki gece sık sık tuvalete kalkmayayım. :) Fikslediğimiz saat sabah 5 gibi bir tuvalet olayımız oluyor onun dışında rahatım.  Önümüzde ki hafta hastane

Veee 33.haftaya başladık kızımızla. Artık göbüş büyüdü. Yavaş yavaş bel ağrılarım da oluyor. Fazla ayakta kalırsam yada çook uzun yürürsem sırtım ve belim ağrıyor. Onun dışında iyiyim ama. Gezmeden geri kalmıyorum :))) Kızımınhareketleri dışardan da gözüküyor. Bazen öyle bir vuruyor ki; noluyoruz diyorum. Tabi tahmin edersiniz ki bana ve babamıza harika geliyor bu tekmeler. Hep oynasın, kendini belli etsin istiyoruz. En büyük duam kızımızın gelmesi gerektiği zamanda doğması; birde normal doğum yapmak. Bu arada eksiklerimiz tamamlandı. Odası artık hazır kızımızın. Yatağını aldık, gardıropunu yaptırdık, lambası, lambederi tamam. Hediye olarak sallanan sandalyem de yapılıyor. Yere halı almayı düşünmüyorum. Çünkü direk toz yuvası oluyor halılar. En azından yaşına kadar bazı şeylere çok dikkat etmek gerekir. Genel düşüncem olarak çok pimpirikli olmak istemiyorum. Her şey sade ve basit olsun istiyorum. Çamaşırları yıkandı, geriye ütü işi kaldı. Birde hastane çantası hazırlıycam/z.  Bu

Veee Aralık ayında biten bir kitabı anlatmak bugüne kısmet oldu. Aslında farkındayım uzun zamandır sık sık blog yazamıyorum. Bunda biraz güzel havalrın da etkisi var. Çünkü genelde hep dışarda oluyorum bu güzel  havalarda. Aslında bu kitabı 2012 yılında almıştım. Ama okumak 2013 yılına nasip oldu. Çünkü bazı kitapların kendisi belirliyor okunma zamanını diye düşünüyorum. Bu kitabı okumadan önce Mesnevi, Kuran-I Kerim, Tasavvuf kitapları okuduğumdan, daha akıcı okudum diyebilirim. Çünkü genel olarak gittikleri yol ve anlattıkları birbirini tamamlıyor. Sadece kendi yolları ve yaşayışları farklı.  Altını çizdiğim çok cümle oldu. Ayrıca bu kitapta yazar kendi araştırmalarından yola çıkarak çok güzel alıntılar yapmış. Zaten Hallac-ı Mansur hakkında ki bilgiler çok azmış. En kötüsü ölüm şekli bence......  Sözünü geri almadığı için ve son nefesine kadar "En-el Hak" dediği için önce bir eli, sonra diğeri, sonra dili, sonra ayakları kesilerek idam edilmiştir..........

Yeni bir yıla iyisiyle kötüsüyle girdik. Yılbaşı akşamımız güzeldi. Arkadaşlarla girdik ve sabaha karşı evde aldık soluğu.  :))) Artık kızım 32 haftalık oldu. Konuştuğumuz da tepkileri epey bir gösterişli oluyor. Kıyafetimden bile tekmeleri ve geçişleri belli oluyor. Tabi biz;  bu hareketleri görünce nasıl mutlu oluyoruz  anlatamam.  Odası artık hazır, bir tek kendisinin zamanın da gelmesi kaldı. Yavaş yavaş kıyafetlerini de yıkamaya başladık. Çünkü ne zaman geleceği belli olmuyormuş bu bebeklerin. :)  Kontrole gittiğim hastanenin Gebelik eğitimi oluyor her ay ve dışardan da katılabiliyorsunuz bu eğitime, aklınızda olsun. Eğitim de gebeliğin süreçlerini,, bebek bakımı, yıkaması ve emzirme, beslenme, doğuma hazırlık hareketleri gibi eğitimleri konunun uzmanları anlatıyor. Varsa sizin sorularınızı da yanıtlıyor. Sonun da size hem sertifika hemde ufak bebek bakım ürünlerini hediye ediyorlar. Ayrıca ikramları ve yemek arası oluyor. Çok keyifli bir gündü. Bayağı bir şeyde öğrenmiş o