Eyvah Kitap Mine Soysal Üstüne...

 Bu kitabı çok sevdiğim kitap kurdu yeğenim verdi. Bir gece telefonuma
 "Gülşah Ablacım böyle bir kitap var okudum ve seninde okumak isteyeceğin aklıma geldi. Getireyim mi sana okur musun?"
 Dedi.
Bende tavsiyesine güvendiğim için "getir tabi ablacım okurum" dedim.
Bir çırpıda bitti kitap.
Hani gerçekten de birçok annenin babanın hayalidir çocuğu kitap okusun. Özellikle de en çok kullandığı da bir cümledir " hadi kızım, oğlum bırak elindeki telefonu kitap oku" yada "birazda kitap oku okumak önemlidir"....
Elbet evlatlarımıza okumayı aşılamalıyız ama örnek de olmalıyız ve ses tonumuz emrediciden çok sevdirmeli olmalıdır.
Ve çocuğumuzu gözlemleyip doğru zamanda demeliyiz. Çünkü gerçekten de çocukluk dönemi o kadarda basit; küçüktür anlamaz diyeceğimiz bir dönem değildir.

Anlayacağınız bazen "bu çocukdan bir cacık olmaz" dersiniz ne cevher çıkar içinden.. bazende "bu tam bir kitap kurdu" dersiniz bir dönem gelirki bırakır okumayı...
O yüzden anlık veya kısa süreli molalarda çocuklarımıza anlayış gösterelim ve eleştirmeyelim...
"Eyvah Kitap Mine Soysal"  

Binlerce çocuk ile görüşüp, sohbet ettikten  sonra ortaya çıkan bir kitap. Okurken yer yer "aa çok doğru" derken buluyorsunuz kendiniz; kimi zamanda gülerken...
Eğlenceli bir kitap. Daha çok öğretmenlerin ve ebeveynlerin okuması gerektiğini düşünüyorum.
Önsözünde yazar çok güzel açıklamış bu kitabı neden yazdığını.
Sitesinden alıntıladım çünkü kendisi o kadar güzel yazıya dökmüş ki...

Bu kitaptaki öyküleri anlatanlar: Klasiklerden nefret ettiğini sananlar. Sürekli, “Odana git, kitabını oku!” denenler. Bilgisayarla kitaplar arasında seçime zorlananlar. Kitap okuduğu duyulursa karizmasının çizileceğinden korkanlar. Yalnızca kitap okurken kendini iyi hissedenler. Ailesi hiç kitap okumazken, tatilde bile kitap okuması beklenenler. Sadece Harry Potter kitapları okumak isteyenler. Öğretmenin ödev verdiği kitabı iğrenç bulanlar ve diğerleri…